ο λεύτερος φτύνει την εξουσία σας στα μούτρα δεν μπορείς να αναλύσεις τον αγωνα τον χαμο και την στιγμή του χαοτικού μηδεν όταν δεν έχεις ζήσει τρομακτικά τα δέκα βήματα •σε δέκα βήματα εσωτερικού εκφοβισμού σε δέκα βήματα κενού σε δέκα βήματα κελι τετραγωνικά χρωστούμενα ψελλισμα και λυγμος δεν σου επιτρέπεται να αναλύεις...
violetas y apatía
Γέμισε η πόλη κήπους ερειπιων, στενά λεπρών, γωνιές που ρήμαξαν χαρές,
σκουπίδια αποφάγια της εποχής και η ζωη αδύναμη σε κλειστά παράθυρα περιφέρεται
καταπίνοντας φόβους συναρμολογοντας φωτιές στο ικριωμα που τρέμει το
φυλοκάρδι μιας πεταλούδας
εκεί που ανασαίνει το
εξεγερμένο χαδι ενός τρελού
ανοίγοντας το στόμα ουρλιάζοντας γκρεμούς ...
8sec
κηδειόχαρτο τέλη Απρίλη με κονιάκ θρυμματισμένων άστρων
λικέρ πασχαλιάς με μουρμουρητό στο μπαλκόνι
φτύσε τον κόρφο σου
ελίσσονται οι άνθρωποι σε αυλές, αυλικούς, παρτέρια , έρωτες
και ολα τα κάνουν ποιήματα
αυτοαναφλεξη
ξεπλένω το φλυτζάνι θυμήθηκα εκείνα που δεν άντεχα
στο χαμό τον δικο μου
τον δικο σου και άλλων τόσων
που σώπασαν
μη σπάσουν και...
στους πνεύμονές μας φυτρώνουν άνθρωποι,
αναπνέουμε σου λέω μέχρι να
επιστρέψουμε την νύχτα στον εαυτό μας ξένοι
δεν σκαρφαλώνεις μέσα μου
έρχεται ο φόβος σου ανυπότακτα,
μας ματώνει τα σαγόνια,
κοινωνείς ευλαβικά
στην ηλεκτρική καρέκλα της εποχής σου, ζωής σου
δίχως
ξεσπάσματα ακολουθώντας την καθημερινή διαδρομή
θα θελα εκείνη που ακολουθεί...
Μάρτης-20-β
Στριφογύρισμα
γύρω από τους δαίμονες, κερνάω, δάγκωσε,
κυψελίδες με φως
το κρυμμένο μας εγώ να σφίγγει την θηλιά
είπε και ματωσε το βλέμμα
αναρρίχηση της διαφυγής σε ό,τι αέρα έμεινε μέσα στα πνευμόνια
δυσνόητος στίχος
και μπερδεύω φωνήεντα
κουμπιάζει η ανάσα
γέρνουν οι ώμοι στη σκιά που δεν αναγνωρίζεται
νόθο αποτύπωμα
σε εκείνο που μου μοιάζει,...
Μάρτης του είκοσι
δεν ανταλλάσσει βλέμμα ο καιρός με κανέναν
αθωώνεται η στιγμή μιας μεγάλης ησυχίας στο επόμενο φευγιό σε κάποιο λιμάνι, μακελεύοντας γενναιόψυχα τον κομπο στον λαιμό μιας ήττας
παραχωρώντας πίστωση μιας γελασμένης μνήμης σε ένα μοτίβο του Καντινσκι μας κοίταξα,
λιθοβολισμός με χρώμα μαβί στο ηλιοβασίλεμα που χάθηκε
σε μια χούφτα βιολέτες
ημέρεψα,
έβγαλε...
άφοβα
Είναι μέρες που τριγυρνάμε με το περίστροφο του Καρυωτάκη και ένα σύνδρομο γαμιόλας ματαιότητας.
Το τίποτα αλλάζει φωνήεν βαθαίνει,σιγή ασυρμάτου και εσωστρακισμός
γνέψιμο μηχανικά, όλα εδώ και εμείς απουσιάζουμε χωρίς τεχνάσματα.
Αυτοπρσδιορισμός σε συνουσία μόνιμα με την ασάφεια με όλα τα "δεν'' που παράγει το σάλιο μας,
η άρνηση δεν είναι...
Untitled 2020
ήθελα στους φάρους να αφήνανε ξεχασμένα ημερολόγια πλοίων,
ταξίδια ολόκληρα γραμμένα περιγράφοντας την φιλαρέσκη πόζα της θάλασσας,
απροσποίητη και αδιάκοπη με την εκρηκτική ειρωνεία του βυθού γεμάτος από την απέραντη θλίψη των ναυαγιων εκεί που ο χρόνος ξεγιελιέται και απαλλοτριώνεται, στα απολεσθέντα οι ημερολογιακές ιστορίες των φυλακισμένων...
τυμβωρ(η)χος
5 °C έχει έξω για την ανάσα μου μη ρωτάς θερμοκρασία σε ό,τι ανασαίνω κοντά μουδιάζει
ο ουρανός πέφτει επάνω μου με όλο του το βάρος
ακολουθώ τις γραμμές στα πεζοδρόμια, διαβάζω την Σώτη ξ
στα αυτιά ζεμπεκικο του Τυμβωρυχου και θέλω να ματώσω τα γόνατα να χειροκροτώ τον ορίζοντα με την ανάσα στους -3
κρατιέμαι, το κεφάλι ψηλά με κρατάνε όρθια τα καλώδια...
PLT 11-11
Παραισθησιογόνος βροχή, λες και θα μπορούσε να ξεδιψα ο νεκρός εαυτός μας
έχω πληγώσει τα πλακάκια της κουζίνας με δώδεκα ανάσες ανά τρία δευτερόλεπτα
έχω ξεχάσει τα κλειδιά μου από χρόνια σε χέρια ανθρώπων κλειδωνοντας με από εξω,
σώπα γιατί μέσα βρέχει,
το πιο δύσκολο που μου συμβαίνει τα βλέμματα των ανθρώπων όταν παύουν να ορθώνουν ανάστημα
γλειφω...