άφοβα

Είναι μέρες που τριγυρνάμε με το περίστροφο του Καρυωτάκη και ένα σύνδρομο γαμιόλας ματαιότητας.
Το τίποτα αλλάζει φωνήεν βαθαίνει,σιγή ασυρμάτου και εσωστρακισμός
γνέψιμο μηχανικά, όλα εδώ και εμείς  απουσιάζουμε χωρίς τεχνάσματα.
Αυτοπρσδιορισμός σε συνουσία μόνιμα με την ασάφεια με όλα τα "δεν'' που παράγει το σάλιο μας,
η άρνηση δεν είναι μόνο η πρόφαση μα μοιάζει με αλλόκοτη τύπισσα που ξερνάει ανθρώπους από μέσα της σε συνδρομο κατάκτησης.
Στις κλειδώσεις της εποχής μαζεύτηκε χειμώνας, οι άνθρωποι πεθαίνουν από εσωτερική ακατάσχετη αιμορραγία Παρατατικών
Άφοβα