PLT 11-11

Παραισθησιογόνος βροχή, λες και θα μπορούσε να ξεδιψα ο νεκρός εαυτός μας
έχω πληγώσει τα πλακάκια της κουζίνας με δώδεκα ανάσες ανά τρία δευτερόλεπτα
έχω ξεχάσει τα κλειδιά μου από χρόνια σε χέρια ανθρώπων κλειδωνοντας με από εξω,

σώπα γιατί μέσα βρέχει,

το πιο δύσκολο που μου συμβαίνει τα  βλέμματα των ανθρώπων όταν παύουν να ορθώνουν ανάστημα
γλειφω μια ήττα στην κερκιδικη μου αγγίζω με την γλώσσα μου να αισθανθώ το αίμα μου αν κυκλοφορεί
κραυγαλέα ψευδαίσθηση του εαυτού μου •εαυτού σου•
εαυτού μας •
έχω ξεχαστεί σε εποχές και κρυώνω
το συναίσθημα μονοήμερη εκδρομή
σώπασε γιατί ο προδότης και ο προδομένος είναι ένα πρόσωπο με δύο κεφάλια
αγγίζω την ελιά που έχω στον κρόταφο ρουφάω καπνό και ανθιζω λήθη
καταπίνω το σάλιο μου, το ψέμα μου και κάτι θρυμματισμένα άστρα

Επισκέψεις

Αναγνώστες