Στις σπηλιές της ψυχής σου θα σε ψάξω...
Στα ποτάμια της ελπίδας,
θα περάσω να σου φέρω νερό..
Στης μοναξιάς σου το σκοτάδι,
θα κρυφτώ να ρίχνω φως,
φαναράκια λησμονιάς θα κρεμάσω,
τις χαμένες σκέψεις σου να σκιάζω...
Στον ουρανό σου, αγκαλιά τα χέρια μου θα ανοίξω,
όταν πέφτουν τ' αστέρια να σου χαρίζω ευχές...
Την φωνή μου θα σκορπίσω
στα σύννεφα ψηλά,
Όταν βρέχει στην καρδιά σου
στις ψιχάλες σου να είμαι κοντά,
να μαζεύω το κουράγιο
να ποτίζω την καρδιά.
Γέφυρα, ουράνιο τόξο θα χτίσω να περνάς
την λύπη σου ν'αφήνεις, στη χαρά να περπατάς
Και όταν στο κατώφλι της καρδιάς σου φτάσω
με άδεια χέρια δε θα 'ρθω...
την καρδιά μου θα κρατάω να κρεμάσεις φυλαχτό..