εσωτροπιο

με κυνηγά η θάλασσα
προσωπογραφια μιας
στεριάς
ακατοικητο στερνο θολό μου κύμα
μετωπικη σύγκρουση
το πιο μεγαλειώδες δίλημμα είναι της εγκατάλειψης
αοσκιοτη αιωνιότητα
το λακακι του λαιμου
τέχνασμα σχηματίζει ένα ισοσκελές τρίγωνο
φαγωμενο σημάδι σε σκούνα
και ο ορίζοντας τραυματισμένος αυτοκαταστροφικος
στου βυθού το στερέωμα λύνουν τους γρίφους οι αγκυρες και οι αλήθειες
λυγαει τη μέση της και βγάζει φωτιά εκείνη που αμαρτανει σε ό,τι μισο αντέχει να δοθεί
σε ότι ολόκληρο αντέξει να αγαπήσει
δεν αγαπιεται, αφουγκράζεται
στης πνιγμονης την πρόφαση σαν αέρας δοσμένος σε τζουρα εξάρτησης