Άτιτλο

καταγραφή αλησμόνητου φόβου
στον ήχο που κάνει το σαρακι σαν μας τρώει από μεσα
λες και στις φλέβες μας κάναμε συμφωνία να κυκλοφορουν ελεύθερα τα πενθημα εμβατήρια της ληθης του αδη
το μονοπρακτο της απουσίας σε εξακολουθητικό μέλλοντα οι σκιές κάνουν πτήσεις στα πεζοδρόμια και τις πλατείες
γραπώνεται σε τοίχους με συνθήματα να φάει τις ψυχές
τούτο το γκρέμισμα άνθρωπων είναι που τα πόδια γεμίζουν χώμα και ταφόπλακα στο μιρόλοι εκουσίας πραγματικότητας,
με νιώθω να γέρνω
το σώμα μου σαν μολύβι βαρυς ασηκωτος εαυτός
από όλα τα διλήμματα ορφανέψαμε μη δίνοντας απαντήσεις
βουβαμάρα, σάστισμα σε ότι μονάχα μας σπρώχνει να αντέξουμε,
ηδονική στιγμή γεμίζω μέσα μου καπνό, δεν έχω υπνο, κανένας μας δεν έχει ,
ταβάνι σε πτήση αοριστου χρόνου, χώρου,
συναίσθημα ξεφυτρωνει πνιγοντάς μας σε αλήθειες μέχρι σε τριτο πρόσωπο ξημέρωμα να ξαναγινουμε νεκροί

Επισκέψεις

Αναγνώστες