Σκούριασα σε ένα λιοπύρι προσμονής. Φευγαλέος ο ουρανός, ''απάτη'', σε μια λήθη ξεχασμένος, αιωρούμαι στους πόρους του. Υπάρχω σε έναν ήχο σιωπής, χαρακώνομαι σε μια ψιχάλα...
Αντοχή, αλήθεια, μούδιασμα, ένα ζευγάρι μάτια φοβισμένα από τη βοή του κόσμου.
Γιασεμί, νυχτολούλουδο και τσαλακωμένες σελίδες σε αταξίδευτες λέξεις.
Αποκαμωμένη στο τίποτα που μοιάζει όλα και στο όλα που μοιάζει τίποτα.
Ανέφικτο εξημέρωμα, ακουμπάω στην δειλία μιας ματαιότητας...
Εξημέρωσε με, σε αυτά που φοβάμαι.
Γαλήνεψε η στιγμή σε έναν μονάχα ήχο, νοσταλγία ζωής στο τέλμα της ανάγκης...
Να καρφιτσώσω στον ορίζοντα όσα δεν είπα, να γαζώσω χορδές σε μια μονάχα λέξη... ''τραυματίζομαι''.
Φτύνω σκιές, βηματίζω εκεί που μ' έμαθαν να συναισθηματίζομαι... πλάθω κόσμους έτσι όπως τους αντέχω. "Γραφική" θα πουν, σε τελείες να κάνω ''φασαρία''.
Ξεμούδιασα Έκπτωτη...