σε κάποιους ουρανούς η τέλεια διαίρεση..

Eίναι οι στιγμές που συλλογιέται ο νους για όλα που κουβαλάει,
ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο...
είναι στιγμές που συλλογιέται η καρδιά για όλα που κουβαλάει,
μια ανάμνηση, ένας φόβος μια κρυμμένη ευχή..
Είναι οι στιγμές που ψάχνουν αφορμές, για τον χαμένο ορίζοντα,
τα σύνορα του νου συρματοπλέγματα.. και τ' όνειρο αγκαθωτό στεφάνι..
να ψαλμωδεί ενοχές..
Είναι εκείνες οι στιγμές που προσπαθείς να θυμηθείς το τίποτά σου
πριν απ' το τωρινό σου όλα..
Σκέψεις σκορπίζονται αναζητώντας, στην μικρή στιγμή στο πελώριο ποτέ..
και εκεί μπαίνει πυξίδα η καρδιά..
και δείχνει πως όλοι οι δρόμοι έχουν σκοτάδια, μα έχουν φως..
Όπου και αν τριγυρνούσα άσκοπα..εδώ θα με έφερνε ο κάθε γυρισμός..
Είναι η μαγική εικόνα του αναπόφευκτου.. μαζί σου...
Τέλος και αρχή.. ορίζοντας και σύνορο..μου ΕΜΕΙΣ....

Επισκέψεις

Αναγνώστες