Αυτοάνοσα συναισθήματα... λέει... να σκουριάζουν τις λέξεις να ματώνουν έννοιες, να σέρνουν εφήμερα χαμόγελα στο πουθενά μιας ουτοπικής στιγμής.. Αυτοάνοσα συναισθήματα που αυξομειώνουν έννοιες, που λερώνουν έρωτες.. που χαράσουν σιωπές, που στήνουν γιορτές στο εφήμερο που μας χάλασαν το πότε, το πάντα, το μαζί..
Αυτοάνοσα συναισθήματα και όλοι συναισθηματικά ανάπηροι να νιώσουν διεκδικητές επιφανείας και όλα τους τακτοποιημένα και θαμμένα σε συρτάρια, ένας φόβος του ''νιώθω'' τους κλείνει το μάτι...
Αυτοάνοσα συναισθήματα και όλοι συναισθηματικά ανάπηροι να νιώσουν διεκδικητές επιφανείας και όλα τους τακτοποιημένα και θαμμένα σε συρτάρια, ένας φόβος του ''νιώθω'' τους κλείνει το μάτι...
Είναι και οι ''άλλοι'' του νιώθω!!! του αισθάνομαι αλήθειες μονάχα, που έχουν συναισθήματα αυθεντικά, αυτοάνοσης ψυχής, που τρομάζουν να χαριστούν στην εκμηδένιση του στιγμιαίου.. με ματωμένα γόνατα θα ζήσουν το κάθε ενδόμυχο σάστισμα... Θλίβονται μα και κρυφογελούν γιατί το συναίσθημα φοράει γκέμια στους φόβους, γιατί το συναίσθημα ''φοράει παντελόνια'' και κοιτάει κατάματα... ανυπαρξιολόγοι του εφήμερου, σαστίστε...